HOME      SITEMAP      MIJN S. SHADOW      ALLE MODELLEN      UW S. SHADOW      FOTO-GALERIJ      TECHNIEK      CONTACT

 

Testverslagen en testgegevens:

Menu testgegevens
Prestatie-gegevens

Roadtest Silver Shadow (1967), deel 1
Roadtest Silver Shadow (1967), deel 2

Vergelijkende tests, deel 1
Vergelijkende tests, deel 2

 


Roadtest Silver Shadow (1967)



Hieronder volgen de letterlijke tekst en alle foto's van het testverslag uit "De Auto", het officieel orgaan der Koninklijke Nederlandse Automobielclub, 64e jaargang, no 51-52, 23 december 1967 (losse nummers f 1,25), blz 28 tm 31.
(De schrijver is onvermeld gebleven.)

Klik voor het tweede en laatste deel van dit verslag en voor de meetresultaten hierboven of hierna op de tekst Roadtest Silver Shadow, deel 2.

Figuur: De eerste foto van het artikel.
(de foto's werden niet van een onderschrift voorzien)

ROAD-TEST Rolls-Royce Silver Shadow

Het is niet waarschijnlijk dat een ander merk er ooit in zal slagen om dezelfde image op te bouwen als Rolls-Royce. Een image, die niet alleen auto's maar ook vliegtuigmotoren verkoopt en die er bovendien voor zorgt dat auto's van dit beroemde merk van dertig en veertig jaar geleden nu nog dezelfde prijs opbrengen als toen zij nieuw waren. Zou men een grafiek van de waardeverandering maken, dan blijkt dat er de eerste vijftien of twintig jaar van enige depreciatie sprake is maar dat dan de waarde weer stijgt als het model zeldzamer wordt.

Rolls-Royces vormen een deel van de Britse folklore. Zij zijn een synoniem van weelde, bescheidenheid en goede smaak. In de volksmond hebben zij de soliditeit van een bank en de stilte van een museum. Vakmanschap, het besteden van aandacht aan kleine details en sublieme technische afwerking zijn allemaal delen van de Rolls-Royce romance.
Om deze redenen moet men een Rolls-Royce niet beoordelen volgens de eisen die men aan andere auto's stelt. Zelfs geen dure auto's. Men moet letten op waardigheid zonder weerga, technische superioriteit en geen cent terug van een cheque voor ruim negenentachtigduizend gulden.

CONFECTIE CARROSSERIE
Maar men kan niet alles hebben, zelfs niet bij een Rolls. Het is mogelijk om bepaalde wensen bij het bestellen naar voren te brengen, maar de dagen dat elke wagen volgens de eisen van de koper werd gemaakt, zijn voorbij. De ene Silver Shadow lijkt sprekend op de andere. Dat komt niet alleen omdat de wagen geen apart chassis heeft, maar ook omdat het heden ten dage niet meer mogelijk is om iets te maken zonder op de kosten te letten. Toch is de nieuwste Rolls alles wat men ervan verwacht.
Het kostte ontwerper Harry Grylls tien jaar om een nieuw omhulsel te creëren voor wat in feite de 6,25 liter V8 motor van de Silver Cloud en een adoptie van de Hydramatic transmissie van General Motors is. De Silver Shadow heeft een stalen zelfdragende carrosserie met de wielophanging gemonteerd op sub-frames en een hydraulisch systeem voor de automatische hoogtecontrole alsmede de benodigde voorzieningen voor drie verschillende remsystemen voor de schijfremmen rondom. Verder heeft de wagen stuurbekrachtiging en airconditioning. De Shadow is korter, lager en smaller dan de Silver Cloud, maar de inwendige ruimte is praktisch gelijk en de bagageruimte is groter en biedt betere opbergmogelijkheden voor koffers.

GERIEFLIJK EN GERUISLOOS
Het resultaat is misschien imposant, maar duidelijk praktischer. Van binnen getuigen de met echt leer beklede stoelen en banken en het houtwerk van de Rolls-Royce-traditie, maar net zoals bij de technische kant valt op hoeveel aandacht er is besteed aan comfort en details.
Bij het rijden met de Silver Shadow is het interessant te merken hoe geruisloos de wagen van binnen is, een stilte die door op dat punt bijna fanatieke constructeurs is verzorgd. Het isoleren van weggeluiden is vaak een constant en vrijwel niet op te lossen probleem dat Rolls-Royce onderving door speciale 'Vibrashock' bevestiging van de subframes. En dat voldoet uitstekend. Er is geen resonantie en geen kuil op de weg wordt gevoeld. Sommige wegdekken veroorzaken een zacht zoemend geluid en katteogen zijn hoorbaar, maar dat is dan ook alles. De inzittenden kunnen uitrusten in een rustige, vrijwel geruisloze omgeving. Zelfs het straatlawaai dringt niet door, wat gemakkelijk controleerbaar is door even een raam te openen en te luisteren naar het geluid dat dan binnenkomt.
Ook de motor is vrijwel geruisloos behalve bij zeer hoge toerentallen, en alleen af en toe zijn er wat indiscrete geluiden van de transmissie te vernemen. Pas bij 150 km/uur wordt het nodig de radio wat harder te zetten en zelfs dan lijkt het meeste lawaai te worden veroorzaakt door de in het spatbord gemonteerde elektrisch bediende antenne,
Zowel volbelast als leeg is het rijgedrag voorbeeldig. De wagen is uiterst soepel geveerd, wat iets Amerikaans aandoet. Kennelijk voor de klanten aan de andere kant van de Atlantische Oceaan, waarvoor de wagen in hoofdzaak bedoeld is. Oneffenheden worden genomen zonder dat de wagen ook maar een moment uit balans komt. De hoogteregeling werkt met kleine hydraulische mechaniekjes en reageert alleen op veranderingen in belasting als de wagen stilstaat en dus niet bij elke hobbel. Men kan de kleine wijzigingen voelen als de keuzehefboom wordt bewogen terwijl de wagen stilstaat.

RUSTIG RIJDEN
Het is jammer dat de handelbaarheid niet zo goed is als het comfort. Het stuurkarakter is sterk onderstuur, waarschijnlijk als gevolg van het grote gewicht voorin, namelijk 55% van de twee-en-een-kwart ton die de wagen weegt. In een scherpe bocht helt de carrosserie aanvankelijk vrij sterk totdat dit door het hydraulische systeem wordt opgevangen. Dank zij de stuurbekrachtiging draait het stuur erg licht en er is weinig contact met de weg. Er zijn meer dan vier omwentelingen nodig van uiterst links naar uiterst rechts, zonder twijfel omdat de Amerikanen hieraan gewend zijn. Op den duur is dat wel irritant. Van een Rolls-Royce zou men dat niet verwachten en men kan alleen maar veronderstellen dat dit gedaan is om eventueel het sturen, als de bekrachtiging uitvalt, acceptabel te maken.
De wagen lijkt klein maar een lengte van 517 cm en een breedte van 180 cm wijzen er toch op dat hier sprake is van een grote auto. Het uitzicht door de voorruit is imposant genoeg en men zit hoog genoeg om een goede kijk op het verkeer te hebben. Maar op bochtige wegen voelt de wagen door het onderstuur en het overhellen van de carrosserie groot aan. Voor degenen, die echter zo rustig rijden als de status van de wagen voorschrijft, is de handelbaarheid volkomen acceptabel.
De radiaalbanden, die nu in standaarduitvoering worden gemonteerd, kunnen wat stug zijn bij lage snelheden maar verbeteren de wegligging en bochtvastheid. Op natte wegen voelt de wagen zeer betrouwbaar aan. Het is zelfs op natte keien moeilijk om wheelspin te krijgen en het onderstuur blijft binnen de perken.

SOEPEL EN SCHOKVRIJ
De aangepaste Hydramatic automatische transmissie schakelt zeer soepel terug en is onder alle omstandigheden schokvrij. De acceleratie is indrukwekkend met 0-400 m in ongeveer 17,5 seconde en 0-100 km/uur in nog geen 11 seconden. Hier zijn ook weer Amerikaanse maatstaven merkbaar: de acceleratie is het best tot de legale snelheden tussen de 110 en 120 km/uur en wordt dan geleidelijk minder tot de topsnelheid van 185 km/uur. De standen van de keuzehefboom zijn 2, 3, 4, N en R. Het is dus mogelijk om twee en drie zo lang vast te houden als men wil, terwijl in vier de bak geheel automatisch van de laagste tot de hoogste trap schakelt. R is achteruit en tevens parkeerstand. Rolls-Royce besteedt grote aandacht aan remmen en heeft veel moeite gedaan om de Girling schijfremmen geruisloos en veilig te maken. Het traditionele mechanisme servo dat jarenlang op de trommelremmen werd toegepast is vervangen door het hogedruk hydraulische systeem, dat ook voor de vering wordt gebruikt. Het resultaat is weinig pedaaldruk, geen fading, soepel aangrijpen, gelijkmatig remmen en groot vertrouwen. Dit laatste berust vooral op het feit dat men weet dat de drie aparte remsystemen defect moeten raken voordat men naar de handrem moet grijpen.

Dit verslag wordt vervolgd op de pagina Roadtest Silver Shadow (1967), deel 2



 TOP OF PAGE ↑ 


© Marinus Rijkers.   Disclaimer